Antykatolicki bełkot

Wiele razy zetknąłem się z ludźmi, którzy za wszelką cenę chcą albo mnie przekonać, że Boga nie ma, albo obalić w moich oczach autorytet Kościoła, ewentualnie ciągle podejmują ten sam bełkot obrażając moje uczucia religijne.

Nie wiem jaki to ma cel, skoro ja mogę sobie podejmować tematy, które wyrażają moje konserwatywno – katolickie poglądy. Nie obrażam nikogo w ten sposób. Przykładowo, gdy powiem, że nie podoba mi się wszechobecne wyuzdanie i pornografia w mediach, które nieraz odbierają nieletni i muszą patrzeć na te obrzydlistwa. Nie godzę wtedy w niczyje uczucia. To, że ktoś może pomyśleć, że nie mam racji, że przesadzam i rezygnuję z rzeczy, które jemu sprawiają przyjemność jest jego prawem. Ale!

Nie mogę znieść, kiedy podejmują ze mną dialog ludzie przepełnieni agresją, którzy za wszelką cenę chcą wysuwać argumenty na to, że Boga nie ma.
Ateizm polega na odrzucaniu istnienia wszelakich istot nadprzyrodzonych, w tym mojego Boga. Czy nie można sobie nie wierzyć i po prostu żyć tak a nie inaczej?
Oczywiście my katole powinniśmy spróbować takim ludziom pomóc w odnalezieniu łaski wiary, natomiast agresja ze strony niektórych, którzy cytują Pismo i zarzucają mi jego nieznajomość czy złą interpretacje jest nieuzasadnione i bardzo nie na miejscu.

Mam kilku kolegów ateistów, którzy jednak szanują wiarę drugiego człowieka i złego słowa nie powiedzą. Widocznie da się. Co innego ludzie, którzy kwestionują istnienie Boga, podsuwając różne naukowe tezy – które mnie nie przekonują, natomiast takie dyskusje są przynajmniej ciekawe. Ciekawe, bo są o czymś.

Za to ataki, które rozwijają się przy każdej możliwej okazji są żałosne. Ciągłe bełkotanie, że katolicy są źli, że nie wiedzą w co wierzą et cetera. Mnie osobiście to irytuje i rzadko – przynajmniej staram się – podejmuje takie jałowe dyskusje, które są z góry skazane na to, że nie dojdą do żadnego ogólnego wniosku, po za jednym – brak jest zrozumienia między antyklerykałami – bo ateistami nie można ich nazwać – a katolikami.